വെള്ളരിക്കയുടെ സസ്യനാമം ‘കുകൂമിസ്സാറ്റിവസ്’ എന്നാണ്. ഇത് ‘കുകൂര്‍ ബീട്ടേസിയേ’ എന്ന സസ്യ കുടുംബത്തിന്‍െറ കീഴിലാണ്. പൊതുവില്‍ വെള്ളരിക്കയുടെ പുറംതോട് ലേശം തടിച്ചിട്ടാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. അതേസമയം അര്‍മീനിയയിലെ വെള്ളരിക്കയുടെ പുറംതോട് വളരെ മൃദുലമാണ്. ‘കേഗിരി’ എന്ന നാമമുള്ള ശ്രീലങ്കന്‍ വെള്ളരിക്കയുടെ പുറംതോടും നേര്‍ത്തതാണ്. വടക്കേ അമേരിക്കയില്‍ ഉല്‍പാദിപ്പിക്കുന്ന ‘മാരാ’ എന്ന ഇനം വെള്ളരി രൂപത്തില്‍ ചെറുതും നിറത്തില്‍ കടുംപച്ചയുമാണ്. ബ്രിട്ടനിലെ ‘സെയിന്‍സ്പെറി’ ഇനത്തില്‍പെട്ട വെള്ളരിയുടെ പുറംതോട് ഉള്‍വശത്തെ മാംസം കാണത്തക്കവിധം കണ്ണാടിപോലിരിക്കും. ‘ബെല്‍റ്റ് ആപ്പിള്‍’ എന്നുപേരായ വെള്ളരിക്ക, അതിന്‍െറ കായ്പരുവത്തില്‍ തന്നെ മധുരിക്കുമത്രെ! ത്രിനിപ്പഴം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരിനം പഴത്തിന് ഗുണ്ട് വെള്ളരിക്ക എന്നും പറയപ്പെടുന്നു.
വെള്ളരിക്ക അരച്ച് പാലും പഞ്ചസാരയും ചേര്‍ത്ത് സേവിച്ചാല്‍ ശരീരത്തിന് തണുപ്പ് ലഭിക്കുന്നു. വെള്ളരിയുടെ ചാറ്, നാരങ്ങാനീരുമായി കലര്‍ത്തി കഴിച്ചാല്‍ നല്ല ഉന്മേഷം ലഭിക്കും. വെള്ളരിക്ക തുടര്‍ന്ന് കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നാല്‍ ഗ്രീഷ്മകാലത്തുണ്ടാകുന്ന ചിക്കന്‍ പോക്സ്, വസൂരി എന്നീ രോഗങ്ങളില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ കഴിയും. പിഞ്ചു വെള്ളരിക്ക പിത്തം ശമിപ്പിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം കുടലുകളില്‍ തണുപ്പ് ലഭിക്കുന്നതിനും സഹായിക്കുന്നു. വൃക്ക സംബന്ധമായ രോഗങ്ങള്‍ക്കും തലചുറ്റല്‍ എന്നിവക്കും അത്യുത്തമമാണ്.അതേ സമയം, പാചകം ചെയ്ത് ഭക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ ഇതിന്‍െറ ഗുണമേന്മ നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇത് ധന്വന്തരി നിഘണ്ടുവില്‍ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ഏറെ ജലാംശമുള്ള കായാണ് വെള്ളരി. കൊഴുപ്പ്, ധാതു ഉപ്പുകള്‍, ചുണ്ണാമ്പ് സത്ത്, പാസ്പ്പരസ്, ഇരുമ്പ് തുടങ്ങിയ എല്ലാ അംശങ്ങളും വെള്ളരിയില്‍ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.